Székesfehérvár - TRZYDNIOWA WIZYTA NA WĘGRZECH

Dzięki zaproszeniu z Urzędu Miasta Opola miałam możliwość, ostatnie trzy dni spędzić na Węgrzech.

Odbywały się tam bowiem dni Polsko-Węgierskie.

 

Razem z Anią, Agnieszką, Patrycją, Mariuszem i Marcelem podjęliśmy wyzwanie, polegające na przygotowaniu obiadu składającego się z 4 dań, dla 40 gości.

Zadanie było tym bardziej utrudnione, że gośćmi byli członkowie władz miast partnerskich, czyli Opola i  Székesfehérvár.

Jako, że nie tylko gotowaniem człowiek żyje, udało nam się zwiedzić również to piękne miasteczko.

Zbyt dużo czasu na to nie mieliśmy, jednakże urokliwe uliczki na długo zapadną nam w pamięci.

 

Znalazłam też stoisko z cudną ceramiką, w dodatku w moim ulubionym kolorze.

Zgadnijcie czy potrafiłam przejść obok niego obojętnie ?

Ci, którzy myślą, że tak są w błędzie :)

Naczynko z prawego dolnego rogu, wylądowało w moim bagażu podręcznym i przyjechało ze mną do Polski.

No ale, czas na przyjemności minął bardzo szybko i trzeba było zabrać się za pracę.

Kolejną niespodzianką, był fakt, że kolacja miała być wydana w zupełnie innym miejscu, niż kuchnia w której gotowaliśmy.

Wzbudziło to w nas lekki niepokój, ale jak się powiedziało A, to trzeba było powiedzieć i B.

Gotowaliśmy w szkole gastronomicznej pod okiem sympatycznej, ale za razem czujnej Pani Dyrektor.

Było zabawnie, ale i nerwowo.

Niedzielny poranek zaczął się dla nas już o godzinie 5 rano.

Szybki prysznic i do kuchni, tak aby wszystko ugotować i przygotować do przewiezienia.

Godzina 11 jesteśmy już, na miejscu, prawie gotowi.

Czekamy na gości lekko poddenerwowani.

Ale obsługa o nas nie zapomina i dba o to abyśmy się lekko rozluźnili - kieliszki nie stoją puste ;)

W oczekiwaniu na gości

Menu jakie przygotowaliśmy to:

Bukiet sałat z wątróbką drobiową, pomidorkami i przepiórczymi jajkami z bazyliowym dresingiem

Żurek

Schab pieczony ze śliwką i morelami na puree ziemniaczano-selerowym z warzywami julienne

Tu z racji tempa w jakim wydawaliśmy dania, musicie uwierzyć mi na słowo, że wszystko wyglądało smacznie, bo nie zdążyliśmy zrobić zdjęć.

Obiad zakończyliśmy szarlotką

Pomimo małych nieporozumień w naszym zespole, obiad uważamy za nasz sukces.

Dowodem były talerze, które wracały puste i miłe słowa od gości :)

To była niezła szkoła, bo nikt z nas nie jest zawodowym kucharzem.

Trochę posmakowaliśmy jak to jest nim być :)

Z lekcji wyciągamy wnioski, pracujemy nad błędami i chcemy jeszcze........

bo gotowanie to nasza pasja.

Kochani dziękuję, za te trzy dni.

A Urzędowi Miasta dziękuję za zaufanie, że podołamy.